Jaka jest idea warsztatów?

Naszym celem jest rozwijanie inteligencji przyrodniczej uczestników warsztatów oraz umożliwienie im nawiązania relacji z przyrodą. To dzięki silnej, a zarazem pełnej wrażliwości relacji z naturą, ludziom łatwiej o nią dbać. Wierzymy, że rośnie w nich wówczas poczucie odpowiedzialności za to czym się otaczają i co jest dla nich przestrzenią do odkrywania i przebywania. Dzięki proponowanym aktywnościom i przebywaniu w lesie rozbudzamy zmysły, wykorzystujemy uważność do doświadczania przyrody i do jej zapamiętywania. Rozwija się wówczas wrażliwość i zamiłowanie do natury. Uważne odkrywanie natury z użyciem wszystkich zmysłów pozwala na rozwój motoryki oraz rozwój emocjonalny. Poprzez takie doświadczanie przyrody ludzie łatwiej, szybciej i przyjemniej rozwijają inteligencję przyrodniczą i wypracowują w sobie instynkt ochrony przyrody.

Co robimy?

Wrzesień to miesiąc, w którym używaliśmy naszych zmysłów do śledzenia odchodzącego lata i zbliżającej się jesieni. Zobaczyliśmy czy wszyscy młodzi pierzaści lotnicy wyfrunęli z gniazd… a jeśli tak, to jak wyglądają? Czyje ślady obecności spotkaliśmy w lesie? I co najważniejsze, jakich mieszkańców lasu szczególnie trzeba chronić, aby las przetrwał? Poza tym, cofnęliśmy się w czasie, by poznać prawdziwe “roślinne dinozaury”! Dotknęliśmy roślin, które pamiętają najstarsze dzieje naszej planety i poznaliśmy ich język.

Październik był miesiącem, kiedy poznaliśmy tajemnicze życie Mandragory, mieszaliśmy roślinne eliksiry, słuchaliśmy drzewnych historii i wiele więcej. Uczestniczyliśmy w lekcji cyjanotypi, czyli opowieści o świetle, cieniu i opiłkach żelaza. Odpowiedzieliśmy też na pytania: Jak wygląda podziemne życie roślin? Po co potrzebne są korzenie i jaką moc w sobie skrywają?  Czym są drzewa, które rosną w okolicy naszej szkoły? Czy drzewa starzeją się tak samo jak ludzie? Czy drzewa mają uczucia? Czy mają pamięć? Czy roślina pachnie tylko wtedy, gdy ma kwiaty? Czy emocje, które odczuwa roślina wpływają na jej zapach? Na końcu spróbujemy zamknąć je w małych buteleczkach tworząc swoje roślinne eliksiry zapachowe.

 W listopadzie zajęliśmy się jesiennym dzikim gotowaniem, stworzyliśmy leśne instrumenty, podejrzeliśmy zimowe schronienia zwierząt i zbudowaliśmy leśny teatr cieni. Pierwsze przymrozki to był najlepszy moment, a zarazem już ostatnia okazja, na zerwanie dojrzałych owoców jarzębiny i dzikiej róży. Spróbowaliśmy jak smakuje las na talerzu i sprawdziliśmy nasze umiejętności survivalowe. Kiedy wszystko w przyrodzie cichnie, powoli cichnie też prędkie życie człowieka. Nadchodząca zima sprawia, że większość zwierząt znalazła już swoje schronienia i zrobiła zimowe zapasy. Wyruszyliśmy do lasu, aby podejrzeć niesamowite pomysły i konstrukcje zwierząt, by potem samemu stworzyć naszą leśną bazę z patyków i liści, a także na leśną wędrówkę ku zachodzącemu poza lasem słońcu, by sprawdzić co kryje się w naszej wyobraźni i leśnych cieniach. Zbudowaliśmy leśny teatr cieni, który zabrał nas w magiczną podróż po wyobraźni.

Tu możesz znaleźć sprawozdanie z realizacji zadania Ekologiczne Warsztaty Leśne: Sprawozdanie merytoryczne do pobrania