Bardzo zależy nam , aby edukacja przebiegała w zgodzie z naturalnym rytmem rozwoju dziecka. 

W Zagajniku , dzieci deklarują swoją chęć uczestnictwa w zajęciach dodatkowych i do przestrzegania zasad panujących w czasie zajęć. 

wraz z dzieckiem ustalamy jego indywidualne cele edukacyjne i wspieramy w ich realizacji

 Stopniowo oddajemy dzieciom decyzyjność za w swoją edukacyjną ścieżkę a co za tym idzie odpowiedzialność.  Jednocześnie zawsze uważnie  przyglądamy  się dlaczego dziecko wybiera tak a nie inaczej , dajemy czas lub wspieramy gdy zachodzi tak potrzeba. Dziecko nie jest pozostawione samo ze swoją decyzją i jej konsekwencjami.

Każde dziecko jest pełne swojego potencjału , każde też ma swoją indywidualną historię.

Punktem wyjścia jest dla nas szacunek i zaufanie do autonomii jednostki. 

Drugim filarem jest społeczność, gdzie doświadczamy piękna różnorodności, każdy może doświadczyć poczucia bezpieczeństwa i przynależności. Dzięki wsparciu , łatwiej mierzyć się z własnymi lękami.

Dzięki edukacji w społeczności rozwijamy umiejętności komunikacyjne i współpracy.

Wraz z dziećmi uczymy się mądrze zarządzać nieodnawialnym zasobem jakim jest CZAS. Tworzymy przestrzeń w której można znaleźć czas na bycie ze sobą i drugim człowiekiem, a także czas na doświadczanie i tworzenie.

 Inspirujemy się min. naukami Jaspera Juula, Marii Montessorii, Janusza Korczaka , Marzeny Żylińskiej .

Czerpiemy z aktualnej wiedzy na temat neurodydaktyki, rozwoju dzieci i zdrowia psychicznego. 

To wszystko przykładamy do naszych indywidualnych potrzeb, mierzymy , sprawdzamy jak to u nas działa, czy nam pomaga, rozwija i daje nam radość.

 Jeśli działa to chęcią adoptujemy , jeśli nie działa to chętnie testujemy nowe rozwiązania, które będą nam służyć. Cały czas dbamy by nasze głowy były otwarte.

Ważna jest dla nas przejrzystość i autentyczność, nie unikamy trudnych tematów , jesteśmy ludźmi i cechują nas ludzkie przypadłości 😉. W Zagajniku robimy miejsce na nasze ludzkie lęki, złości i smutki, to bywa czasem bardzo trudne , dlatego ważne jest dla nas umiejętność proszenia o pomoc ,a także pielęgnowanie łagodności i wdzięczności.

W dzisiejszych czasach trudno jest wyzbyć się sztywnego myślenia o edukacji, bardzo często jakość edukacji postrzegamy jedynie po przez ostateczne wyniki egzaminów 8-klasisty, matury i dostania się na oczekiwane studia. I choć pragniemy edukacji skrojonej na miarę, uwzględniającej potrzeby i emocje ucznia , wciąż jest w nas lęk o to jaki będzie efekt tej edukacji.

Chcemy Was zaprosić by być częściej tu i teraz , gdzie jesteśmy. Myśląc o tym co będzie nie da się uniknąć lęku. Nie wiemy co będzie , co przyniesie kolejny dzień. Bardzo wierzymy, że edukacja jest naturalną potrzebą każdego człowieka, od pierwszych dni dziecko uczy się, rozwija, pokonuje własne ograniczenia by sięgnąć po więcej, osiągając zamierzony cel doznajemy wyrzutu dopaminy , nasz mózg zostaje nagrodzony a my czujemy się szczęśliwy. Edukacja daje nam szczęście.

Tak dobrze przeczytaliście nagroda. Nie, nie stosujemy w Zagajniku kar czy nagród, ale wiemy jak działa nasz mózg i że różne bodźce jako te nagrody i kary może odbierać. Ta wiedza też pomaga nam lepiej rozumieć czemu zachowujemy się tak a nie inaczej.

Można powiedzieć, że nasza społeczność przyciąga indywidualności, zarówno te dorosłe jak i dziecięce. To bywa nie lada wyzwaniem. Znów posiadając wiedze jak działają ludzkie mózgi, uwzględniając ich neuroróżnorodność, zdajemy sobie sprawę jak ważne jest dla nas posiadanie ram , reguł i rutyn, których też nie brakuje w zagajniku.

Zabawa och jak bardzo nam jej brakuje, zabawę zabija konieczność widzenia we wszystkim celu i sensu. To nad czym najbardziej pracujemy to na odzyskaniu zdolności zabawy przez nas samych dorosłych , dzieci są tu naszymi przewodnikami i nauczycielami.

Na sam koniec , choć może powinno być na początek – natura i las wokół nas. Przyroda nasza najważniejsza przewodniczka i nauczycielka. Mamy świadomość zagrożeń i konsekwencji płynących z utraty więzi z naturą. Dlatego tak ważne jest dla nas zanurzenie się w przyrodę w jej cykliczność, nie przewidywalność czasem w jej brutalność a czasem oszałamiające odżywcze piękno. Życie w przyrodzie uczy nas przyjmować postawę nieoceniającą, akceptacji tego na co nie mamy wpływu oraz ogromnego zaufania do obfitości jaką niesie za sobą życie blisko natury. Edukacja ekologiczna jest u nas nie jako efektem ubocznym choć nieodłącznym.